Pokrzywa. Nie parzy w język

Ta niepozorna roślina, która nieraz przyprawiła nas o piekące krosteczki, zwłaszcza w dzieciństwie, gdy chłopcy chcieli zwrócić naszą uwagę, rośnie po prostu wszędzie - jak chwast. 

Nie ma żadnych wymagań glebowych ani stanowiskowych. Co ciekawe, rozmnaża się przy pomocy odkładów i rozłogów, oznacza to, że wystarczają jej wychodzące spod ziemi kłącza oraz przygięcie łodygi do podłoża. Nie potrzebuje do tego nasion!

Kiedyś była uważana za diabelski chwast z uwagi na wszędobylskość i zadziwiające właściwości zdrowotne.

Poznaj niezwyczajną pokrzywę zwyczajną.

*Jest nieocenionym źródłem witamin i związków mineralnych.

Zawiera: wapń, żelazo, fosfor, siarkę, mangan, krzem, sód i jod, witaminy z grupy B, witaminę K, prowitaminę A, witaminę C. Ponadto flawonoidy i garbniki, aby chronić naszą skórę przed procesami starzenia. Co więcej, jest bogata w serotoninę, która poprawi nastrój równie skutecznie jak kilka kostek czekolady! Jest naturalnym antybiotykiem, podobnie jak czosnek, dlatego doskonale walczy z przeziębieniem, szczególnie, gdy męczy nas stan zapalny zatok lub nosa. Niezwykłe jest, że działa antyalergicznie, co docenią chorujący na katar sienny. Ma działanie antybakteryjne i wzmacniające organizm.

*Z uwagi na dużą zawartość żelaza jest zalecana przy anemii, poprawia krzepliwość krwi, usprawnia krążenie.

*Ma działanie moczopędne. Oczyszcza dzięki temu organizm z toksyn. Pomaga uporać się ze zmianami trądzikowymi na skórze. Jest zalecana osobom z piaskiem w nerkach, ponieważ usprawnia jego wydalanie.

*Stanowi okład na kłopoty trawienne, a także wrzody żołądka.

*Przyjmowana wewnętrznie pobudza porost włosów. 

Stosowana w formie płukanki i wcierek ogranicza przetłuszczanie się skóry głowy.

*I najlepsze. W Grecji stosowano ją jako środek na płodność i afrodyzjak z uwagi na działanie usprawniające krążenie. Pito sok, mieszając z winem i rodzynkami.

*Najdzielniejsi mogą pokusić się o zapobieganie reumatyzmowi, stosując biczowanie.

Komu nie wolno

*Nie jest zalecana kobietom w ciąży i małym dzieciom, bo nie ma badań, które potwierdzałyby bezpieczeństwo działania. Przyjmowanie po konsultacji lekarskiej.

*Nie powinny jej pić kobiety z chorobami dróg kobiecych (polipy) i skłonnością do krwotoków.

*Nie należy łączyć z lekami obniżającymi poziom cukru, bo nasila ich działanie.

*Blondynki nie powinny robić płukanek z pokrzywy, bo ich włosy mogą nabrać odcienia zieleni.

Zbieractwo

Pokrzywa rośnie aż do listopada, ale zbieramy ją w okresie od maja do września.

Należy zaopatrzyć się w koszyk i bawełniane rękawiczki. Nie wolno używać gumowych, bo znajdujący się w pokrzywie sok, wchodzi w reakcję z gumą i mocno nas poparzy.

Najlepiej zbierać całe rośliny. Łodygi i kłącza wykorzystuje się na soki i nalewki, a liście na herbatki i płukanki.

Zebrane okazy możemy suszyć rozkładając równomiernie na słońcu lub w suszarce do grzybów.

Leniuszki i nadwrażliwi na oparzenia mogą zakupić herbatkę z pokrzywy w aptekach lub gotowy susz w sklepach zielarskich. Są równie wartościowe. Nasze zbiory będą jednak aromatyczniejsze i świeższe.

Stosowanie

Herbata czyli napar – świeże listki parzymy około 2-3minut, suszone 10.

Dwie łyżeczki suszu zalewamy szklanką wody o temperaturze około 95 stopni, co oznacza zalanie wrzątkiem, który przestał chwilę temu bulgotać.

Możemy skorzystać z herbatek dostępnych w aptekach i sklepach. Czytajmy tylko skład.

Pijemy najlepiej na czczo.

Herbaty nie należy słodzić, gdyż zmniejsza to jej dobroczynne właściwości.

Jeśli trudno nam się przyzwyczaić do jej smaku, można zaparzać wraz z melisą, rumiankiem lub skrzypem.

Nie należy spożywać więcej jak 2-3 szklanki dziennie.

Podczas przyjmowania, należy uzupełniać płyny, przyjmując na szklankę pokrzywy dodatkową szklankę płynu.

Przyjmujemy przez 2-3 miesiące codziennie, po tym czasie należy zrobić przynajmniej miesięczną przerwę.

UWAGA
Po pokrzywie zwykle ma miejsce wysyp w postaci... pryszczy. Dzieje się tak po około tygodniu-dwóch przyjmowania zioła (hihi!) i trwa przez dwa tygodnie. Po tym czasie skóra powinna wrócić do normy i wyglądać coraz ładniej. Jeśli tak nie jest, należy przypilnować ilości przyjmowanych płynów. Jeśli nadal trwa, rezygnujemy, gdyż widocznie nam nie służy.

Sok – przygotowujemy z pędów po sparzeniu, mieląc w sokowirówce. Stosować 1-2 łyżek dziennie. Wyśmienicie smakuje z miodem i w takim wydaniu nie powoduje to utraty jakichkolwiek właściwości.

Zupa – a to ci heca!

Przygotowuje się ją wyłącznie z najmłodszych listków z samego czubka rośliny, bo są najdelikatniejsze. Należy je posiekać, przesmażyć z czosnkiem i cebulką na patelni a potem zagotować w rosole z dodatkiem warzyw. Można zmiksować na krem. Doprawia się solą, pieprzem i gałką muszkatałową.

Podobnie ma się rzecz ze... szpinakiem z pokrzywy. Podobno smakuje identycznie. Liście należy obgotować 2 minuty we wrzątku, by pozbyć się kłujek. Następnie drobno zmielić i dusić na maśle do miękkości z mlekiem, czosnkiem solą i gałką.

Tonik – do przemywania twarzy, nacierania skóry głowy lub moczenia stóp. Działa silnie przeciwgrzybicznie i antybakteryjnie.

Na litr wody bierzemy dwie garści suszonych lub świeżych pokrzyw (całych). Pozostawiamy je tak na całą noc. Następnie zagotowujemy i studzimy. Przechowujemy w lodówce około tygodnia.

Ważna uwaga na koniec
Dziękuję Czarownicującej za zwrócenie uwagi! :*
Pokrzywa może uczulać. To, że jest naturalna nie świadczy o tym, że nie jest alergenna. Jeśli wywołuje kłopoty trawienne czy wysypowe, powoduje złe samopoczucie, bóle głowy, to ją odstawiamy.

Ciekawostki:

*W liściach pokrzyw można przewozić ryby i raki, wówczas nie psują się.

*W XVII wieku używano pokrzyw w tkactwie, wyrabiając z jej włókien odzież, liny i sieci.

*Używana w piwowarstwie do zaprawiania piwa.

*Na wsiach uważano ją za diabelską roślinę. Miała chronić przed uderzeniem pioruna w gospodarstwo. W tym celu, tuż przed burzą, palono ją a dymem okadzano obejście.

Teraz nikt, przechodząc obok pokrzywy, nie powie „wstrętne zielsko”.